Mikrodontyczne zatrzymane zęby 18, 28 i 29

Pacjent: wiek 33 l.
Badanie z dnia: 25.07.2020
Badanie wykonano na aparacie: Kodak CS 9600
Parametry techniczne badania: 120kV, 6mA, 20s

OPIS BADANIA

Szczęka.

Zatoki szczękowe powietrzne.
Przyścienne pogrubienie błony śluzowej w zachyłkach zębodołowych po stronie prawej i lewej (do 3mm).
Ciągłość blaszki kortykalnej dna zatok szczękowych przerwana w okolicy wierzchołków korzeni zębów 17,16 po stronie prawej, 26,27,28 i 29 po stronie lewej.
Widoczny uogólniony zanik wysokości tkanki kostnej wyrostka zębodołowego szczęki (ubytek kości około 3,5mm) oraz ścieńczenie blaszki zbitej po stronie przedsionkowej przy zębach 14,22,24.

Ząb 18 – mikrodontyczny. Zatrzymany, położony poziomo. Koroną skierowany w stronę podniebienną.

Ząb 17 - bez znamion leczenia kanałowego. Widoczne cztery światła kanałów. Szpara ozębnej wokół wierzchołka korzenia podniebiennego poszerzona.

Pozostałe zęby bez znamion leczenia kanałowego. Tkanki okołowierzchołkowe bez widocznych radiologicznie cech patologicznych.
Ząb 28 – mikrodontyczny. Położony pionowo. Wierzchołek korzenia przerywa ciągłość blaszki kortykalnej dna zatoki szczekowej lewej.

Ząb 29 – mikrodontyczny. Położony po stronie policzkowej wyrostka, pionowo skośnie. Koroną skierowany w stronę mezialną. Ząb przerywa ciągłość blaszki kortykalnej dna zatoki szczekowej lewej oraz blaszki zbitej po stronie policzkowej.

Radiologiczne przejaśnienia mogące odpowiadać próchnicy lub ubytkom w zębach: 16 – strona mezialna poniżej wypełnienia, 22 – strona mezialna - do dalszej diagnostyki klinicznej.

Żuchwa.

Ciągłość dolnej krawędzi żuchwy zachowana.
Widoczny uogólniony zanik wysokości tkanki kostnej wyrostka zębodołowego żuchwy (ubytek kości około 2,5mm) oraz ścienczenie blaszki zbitej po stronie przedsionkowej przy zębach od 34 do 45 i językowej przy zębach 31,41.

Zęby bez znamion leczenia kanałowego. Tkanki okołowierzchołkowe bez widocznych radiologicznie cech patologicznych. Radiologiczne przejaśnienia mogące odpowiadać próchnicy lub ubytkom w zębach: 35 – strona dystalna, 48 – powierzchnia policzkowa - do dalszej diagnostyki klinicznej.

FOTOGRAFIE SZCZEGÓŁOWE

Szczęka.

Zatoki szczękowe powietrzne.
Przyścienne pogrubienie błony śluzowej w zachyłkach zębodołowych po stronie prawej i lewej (do 3mm).
Ciągłość blaszki kortykalnej dna zatok szczękowych przerwana w okolicy wierzchołków korzeni zębów 17,16 po stronie prawej, 26,27,28 i 29 po stronie lewej.
Widoczny uogólniony zanik wysokości tkanki kostnej wyrostka zębodołowego szczęki (ubytek kości około 3,5mm) oraz ścieńczenie blaszki zbitej po stronie przedsionkowej przy zębach 14,22,24.

Ząb 18 – mikrodontyczny. Zatrzymany, położony poziomo. Koroną skierowany w stronę podniebienną.

Ząb 17 - bez znamion leczenia kanałowego. Widoczne cztery światła kanałów. Szpara ozębnej wokół wierzchołka korzenia podniebiennego poszerzona.

Pozostałe zęby bez znamion leczenia kanałowego. Tkanki okołowierzchołkowe bez widocznych radiologicznie cech patologicznych. Ząb 28 – mikrodontyczny. Położony pionowo. Wierzchołek korzenia przerywa ciągłość blaszki kortykalnej dna zatoki szczekowej lewej.

Ząb 29 – mikrodontyczny. Położony po stronie policzkowej wyrostka, pionowo skośnie. Koroną skierowany w stronę mezialną. Ząb przerywa ciągłość blaszki kortykalnej dna zatoki szczekowej lewej oraz blaszki zbitej po stronie policzkowej.

Radiologiczne przejaśnienia mogące odpowiadać próchnicy lub ubytkom w zębach: 16 – strona mezialna poniżej wypełnienia, 22 – strona mezialna - do dalszej diagnostyki klinicznej.

Żuchwa.

Ciągłość dolnej krawędzi żuchwy zachowana.
Widoczny uogólniony zanik wysokości tkanki kostnej wyrostka zębodołowego żuchwy (ubytek kości około 2,5mm) oraz ścienczenie blaszki zbitej po stronie przedsionkowej przy zębach od 34 do 45 i językowej przy zębach 31,41.

Zęby bez znamion leczenia kanałowego. Tkanki okołowierzchołkowe bez widocznych radiologicznie cech patologicznych.
Radiologiczne przejaśnienia mogące odpowiadać próchnicy lub ubytkom w zębach: 35 – strona dystalna, 48 – powierzchnia policzkowa - do dalszej diagnostyki klinicznej.